از امام باقر (ع) و امام صادق (ع) روایت کرده اند که فرموده اند:
« اگر در دشت و صحرا از جاده منحرف شده و راه گم کرده اید ، پس صالح یا ابا صالح را صدا کن و بگو : « ای ابا صالح ما را دریابید و راه را بر ما نشان دهید، خداوند شما را رحمت فرماید.»
و روی همین اساس است که علمای ربانی و مومنین نه فقط در حال گم شدن در دشت و صحرا ، بلکه در همه ی گمراهیهای علمی و عملی و نابسامانیهای مادی و معنوی در غیبت کبری ، ابا صالح را به کمک و یاری می طلبند.
ممکن است پرسیده شود ، چرا در برخی از موارد مانند گم کردن راه و درمانده شدن ، ما را به جای گفتن « یا الله » و مانند ان ، به گفتن « یا صاحب الزمان » و یا «ابا صالح المهدی ادرکنی » سفارش کرده اند ، حال آنکه خداوند متعال در فریاد رسی مهربان تر و نیرومند تر از امام زمان (عج) است؟
«جواب این پرسش را می توان این گونه بیان کرد که چون امام زمان (عج) خلیفة الله و حجت خداوند متعال در میان مردم و راهنمای ایشان است ، بدین جهت در مقام گم کردن راه و متحیر ماندن در امور دیگر به مدد خواستن از امام زمان(عج) توصیه و سفارش کرده اند .
چرا که خداوند سبحان ، ایشان را برای ارشاد و راهنمایی مردم برگزیده است و بنابراین کمک خواستن از آن حضرت به منزله ی کمک گرفتن از خداوند متعال است. »
وقتی فرزندان و اهل خانه لیاقت حضور ان پدر را بازیابند و پدر نیز قابلیت حضورش را در آنان احساس کند ، به منزل خود باز می گردد .
بر همین اساس است که گفته می شود :
« منتظران مصلح خود باید صالح باشند . یعنی صلاحیت و قابلیت حضور او را داشته باشند ، چرا که بی صلاحیت و بی آنکه قابلیت حضور باشد ، انتظار بازگشت و مراجعت کسی را داشتن معنا ندارد.»
بر گرفته از کتاب « امام زمان را ابا صالح چرا ؟ »
¤ نویسنده: خادم المهدی
